Nadzieja

Samotność... 

Niekiedy jest ona Nam bardzo potrzebna, mamy wtedy czas by uporządkować sobie wszystkie myśli w głowie, przemyśleć co to nie daje nam o sobie zapomnieć. 

Niektórzy twierdzą, że można się do Niej przezwyczaic, osobiście uważam, że w pewnym sensie maja rację. Napewno uczy to stawiania czoła problemom, trudnością, które wydawały się nie do pokonania. Wzmacnia to pewność siebie, że z każdą sytuacja sobie poradzimy. Mimo, że wiatr wieje Nam w oczy to my umiemy przetrwać ten trudny czas. 

Czy to jest łatwe? 

Oczywiście, że nie. Niewiele jest osób, które naprawdę nie potrzebują mieć obok kogoś kto zwyczajnie przy Nas będzie. 

Faktycznie umacnia Nas to, ale powoduje tez, ze budujemy mur, odwracam się od osób, które myśleliśmy, że będą przy Nas, że zrobią wszystko by choć przez chwilę w trudnym momencie Naszego życia będą by złapać Nas za rękę i powiedzieć :jestem przy Tobie. Czy to tak wiele? Brzmi jak opowieść z bajki, jak coś niemożliwego, faktycznie w dzisiejszych czasach rzadko to się zdarza gdy ludzie gonią, nie potrafią odłożyć pewnych rzeczy na później, by poświęcić czas tym, którzy tego potrzebują.  To bardzo boli, budzi się samotność i rozczarowanie, a niekiedy i żal, że Nasze Wyobrazenia kimś tak bardzo Nas rozczarowały. 

Nie można rezygnować z marzeń, że Nasze życie się zmieni. Bo one dają Nam siłę i wiarę. Jednak trzeba pamiętać, że musimy twardo i realnie spoglądać na każdy nasz dzień i życie, bo patrzenie na wszystko przez różowe okulary, będzie sprawiało Nam zawód i smutek. 

To, że potrzebujemy się wypłakac komuś w ramię i pragniemy by ktoś przy Nas był nie świadczy o tym, że jesteśmy słabi, pokazuje Nasza wrażliwość. Nie można wciąż udawać, że jest się niezniszczalnym. Życie nie jest bajką, a potrzeba bliskości towarzyszy Nam od pierwszego dnia Życia, dlatego tak bardzo pragniemy prostych gestów, czyjejś obecności. 

'' Wszyscy potrzebujemy kogoś kto będzie o nas walczył. Kto będzie chciał być przy nas zawsze - bez względu na wszystko i wbrew wszystkiemu.''

- Rafał Wicijowski, fragment z książki Oczami Mężczyzny